Van wrak naar solide bureaustoel. Het kostte wat tijd en inspanning, maar het lukte toch weer tijdens het Repair Café van zaterdag 28 februari. Je zou geen cent geven voor de zielige partij hout, binnengebracht in de Grote Zaal van woonzorgcentrum Rustenborch. Al het verband ontbrak in het meubel, er op zitten was vragen om problemen. Met twijfel in hun ogen vroegen drie broers of de geliefde zetel van hun vader nog te redden viel.
Reparateur Cor, bekwaam met hout, toog aan het werk en vroeg de jongens te assisteren. Alle poten loshalen uit de zitting. Oude lijmresten en schroeven verwijderen. En weer opbouwen, deze keer met houtlijm en deugdelijke schroeven. Hetzelfde met de rugleuning, nodig voor het verband in de constructie. Hier en daar een drukverband eromheen. En dan thuis laten rusten, het duurt 72 uur voor de lijm droog is. En dan kan vader weer rustig aan zijn bureau zitten op een stijlvolle stoel, honderd jaar geleden met liefde gemaakt in Oostenrijk.
Zo ging het ook met kapotte schemerlampen, kinderspeelgoed, mobieltjes en pc’s, fietsen, stofzuigers en allerhande kleding. Klokkenmaker, goud- en zilversmid Dick Silvius en zijn vrouw Elselien kregen opnieuw een enorm aantal oude uurwerken te verwerken. De wachttijden liepen zo op dat inschrijven voor dit specialisme al om 12 uur gestopt werd. Voor eenvoudige reparaties aan sieraden konden bezoekers terecht bij Yvonne Verbeek, goud- en zilversmid van werkplaats Parure. Met een lunch van Jumbo en Albert Heijn Lange Voort hielden de reparateurs hun energie op peil.
Wat gebeurt er als 17 reparateurs met hun bezoekers keihard aan het werk zijn? Dan zijn in drie uur tijd 136 artikelen onder handen genomen. Gemiddeld 60 procent mondt uit in een succesvolle reparatie: die spullen worden hergebruikt en komen niet op de vuilnishoop terecht. Het overige is voer voor specialisten of moet inderdaad afgeschreven worden.
Videoverslag op www.hs-productions.nl, www. youtube.com, www.dichtbij.nl, en verder op facebook en twitter.